In deze middagdienst staan de levens centraal van wie er vóór ons zijn geweest.
Allereerst de mensen bij uitnemendheid, die door hun optreden een voorbeeld zijn voor allen om na te volgen. In de levens van profeten, apostelen, profeten, martelaren, belijders, bisschoppen, diakenen door de eeuwen heen zien we hoe zij aangestoken zijn door het vuur van Gods geestesadem, en in hun tijd en op hun plaats voor de vrede hebben gestreden en onder druk niet zijn bezweken om de werken van barmhartigheid te doen, en daden van gerechtigheid. Onder druk is het vuur van Gods liefde dat in hen brandde niet zwakker gaan schijnen, maar juist sterker, zodat hun omgeving erdoor werd opgelicht. Zo lang geleden leefden zij. Maar zij hebben nog steeds invloed, ook voor ons. Als je tenminste de moeite neemt om kennis te nemen van hun opmerkelijke levensverhaal.
Aansluitend bij deze Allerheiligenviering nemen wij uitgebreid de tijd om in gedachten bij de overledenen te zijn die wij zelf hebben gekend. Door het noemen van de namen, hardop of in stilte, het branden van een kaars, voegen wij hun levens bij die van de heiligen die zo bijzonder zijn. Want we weten dat ook hun zielen licht geven, omdat ze zijn aangestoken door het vuur van de Eeuwige en dat zij in hun tijd en plaats hebben gestraald en hun omgeving hebben verlicht.
Bijbelse beelden uit de bijbelverhalen staan ons ten dienste om ons de invloed te kunnen voorstellen van de rechtvaardigen die voor ons leefden: ‘als vonken door het droge stoppelveld zijn ze heen geschoten.’ (Wijsheid 3, 1-9). Ze komen uit de eerste lezing van die middagdienst. En de tweede lezing uit Openbaring over ‘de tranen die God van hun ogen zal afwissen’ (Openbaring 7,17). Kan het mooier? En tenslotte de Zaligsprekingen: acht maal (zeven keer plus één) wordt het woord Zalig door Jezus gesproken zittend op een berg, tussen hemel en aarde. De zaligsprekingen zijn volgens de kerkvader Augustinus als treden van de ladder die de hemel en de aarde met elkaar verbinden. Wij troosten ons in deze viering met de wetenschap dat ieder van wie op aarde leeft (of heeft geleefd) – met name zij die veel hebben moeten verduren – de hemelse zaligheid bezitten van het Koninkrijk Gods. En dat dankzij de figuur van Jezus die is gaan zitten op de plek die hemel en aarde met elkaar verbinden. Mooi om dit met elkaar te vieren.
Pastoor Henk Schoon