De Zoon des Mensen komt zonder dat mensen het merken. Zo is te horen in het evangelie van deze eerste zondag van de Advent. In de liturgie oefenen wij onszelf in het herkennen van de tekenen die zijn komst aankondigen, zodat we die opmerken als zijn komst zich aandient. In het gebed van de Eucharistie wordt nooit alleen herinnerd aan de woorden van Jezus toen hij maaltijd hield, maar ook altijd vooruit gewezen naar een tijd die komen gaat waarin allen verenigd zullen worden en deelnemen aan de ene Maaltijd. De maaltijd waartoe Christus nodigt is een duidelijk merkbaar teken van die toekomst waarop wij hopen. En dat wij in een viering gezamenlijk daaraan deelnemen wilniet anders zeggen dan dat wij opmerkzaam zijn en weten dat wij deelhebben aan die toekomst. Elke maaltijd is een adventsgebeuren. Wat anders onopgemerkt door ons was gebleven, de werking van Gods spreken en van zijn geestesadem, wordt merkbaar, als we zij aan zij één lichaam vormen, zijn lichaam. Net als bij de seizoenen verandert in de vieringen de kleur met de wisseling van de tijden. De kerk kleurt paars. En uit het weglaten van het Gloria uit de mis kun je opmerken dat de tijden vragen om ingetogenheid, naar binnengekeerd zijn, maar ook om aandachtig te zijn en…opmerkzaam!
Pastoor Henk Schoon