Viering van Aswoensdag
De viering van Aswoensdag markeert het begin van de Veertigdagentijd, een tijd van inkeer en overdenking van het evangelie. Ook is het een tijd van vasten en bidden. Veel mensen herinneren zich nog het snoeptrommeltje dat gevuld werd met datgene wat opzij was gelegd. Totdat het trommeltje open mocht en alles achter elkaar werd opgegeten. Of dat nu de ware gedachte is achter het gebruik van het vasten kun je jezelf afvragen. Veel mensen doen ook niet meer aan de vasten. Toch is de Vasten bezig een trend te worden, en terug te komen in de aandacht. Velen zien in een periode van veertig dagen van onthouding een manier om dat te bereiken wat ze zonder die voorgeschreven tijd, zonder het aanbod van een vaste termijn, niet kunnen bereiken: onthaasten, minder eten en drinken, minder knopjes en beeldschermen. Ze gaan digivasten of televasten. Ze gaan meer wandelen, of boekjes lezen. Mensen die worstelen met de werkdruk zijn afgemat. Maar het aftobben is het probleem niet, maar het doel en het loon dat men heeft gesteld. Het vraagt een hoge prijs. Vasten is jezelf de gelegenheid gunnen om je af te vragen Is dat het allemaal waard? Waar is het goed voor? De kerk stelt de mogelijkheid om die vragen te beantwoorden door een ander doel een ander loon in het vooruitzicht te stellen, dat niet bereikt wordt door prestatie en werkdruk. Waar de voldoening niet ligt in de eer of het aanzien die te behalen zijn. Zo goed om daarom op Aswoensdag ons te ontsieren, te onttooien door onze hoofden te bestrooiien met as. En dan over straat daarmee te gaan. Niet om er mee te pronken, of eer te behalen, van zie mij eens. Maar in alle bescheidenheid wetend: dit moet afzichtelijk zijn. In zak en as zitten, betekent niet dat je met as op je hoofd in een zak moet gaan zitten. Het hebreeuwse woord ‘saq’ betekent rouwgewaad. We trekken ons de nood aan van hen die sterven, die wegzinken in het stof van de aarde. Wie hieraan meedoet keert terug, keert om tot de basis van de humaniteit: de empathie, het meelijden met de lijdenden. Als je hetzelf toestaat om te vasten doe je jezelf wat aan! Iets van wat een groot deel van de wereldbevolking ondergaat, dat dag in dag uit moet zien te overleven, maak jij mee in veertig dagen. Doet u mee met de Vasten? We beginnen daarmee in de Viering op 1 maart.