Goed? Ja!
Jesaja 52:13–53:12 – Exodus 12, 21–28 – Johannes 18:1–19:42
Goede Vrijdag is de sterfdag van Jezus Christus. Rond zijn sterfuur (15 u) herdenken we plechtig en ingetogen zijn sterven, zijn dood aan het kruis. We horen het passieverhaal zoals Johannes het beschreven heeft; we beleven Jezus’ laatste uren mee en staan net als de vrouwen rondom zijn kruis.
Dit gedeelte wordt met voorbeden afgesloten, het is een hele oude, oorspronkelijke vorm van de voorbeden. De kerk, de christenen zijn nooit alleen op hun eigen ‘privé’ zielenheil gericht: van begin af aan bidden zij voor de hele wereld, naar het voorbeeld van Jezus Christus die bidt voor zijn vijanden, voor zijn discipelen, en ook voor de moordenaar aan het kruis naast hem.
In het volgende gedeelte wordt onder gezang een bedekt kruis de kerk binnengebracht en de mensen in de kerk kunnen het kruis vereren. Het kruis van Christus is hét teken van heil, uit de diepste schandpaal is onze redding, verlossing voortgekomen. Het kruis is voor ons de boom van het leven geworden, door de dood van Jezus is het dorre hout gaan uitspruiten en tot een weelderig groene boom vol van leven uitgegroeid. ‘Zwarte Vrijdag’ blijkt Goede Vrijdag te zijn!