Op 23 mei worden we overgoten met de heilige Geest. We zijn namelijk al vanaf Pasen verbonden met die eerste christenen die op eigen benen leren staan, nu hun meester Jezus, die zij van nabij hebben meegemaakt, van hen is heengegaan. Maar dat kon niet zonder enige hulp daarbij te ontvangen. Zo gaat dat ook bij ons.
Door zijn verschijningen, toen zij bijeen waren, kregen de leerlingen na zijn heengaan van de verrezen Heer kracht en vertrouwen. Hij sterkte hen door in hun midden te verschijnen met een groet van vrede die hij aan hen gaf, en door hun te zegenen. Met wat Jezus ons heeft nagelaten: de vredegroet en de zegen, hebben wij onze blik op de toekomst gericht en op wat ons te doen staat in deze wereld. We zijn als gelovigen toegerust door onze meester om het werk te doen dat hij deed: in zijn naam vrede stichtend en zegen brengend in elk huis waar wij binnengaan, en waar mensen zijn die kracht en steun nodig hebben.
Nu hij ten hemel gevaren is, en hij niet meer zal verschijnen als zichtbare en tastbare Aanwezigheid in ons midden, en het vuur van de Paaskaars in de kerk ten teken daarvan zal worden gedoofd, is er het geweldige geluid van de geest als een windvlaag die het huis vult en is er het vuur dat uit de hemel neerdaalt en dat zich verdeelt in vlammen op de hoofden van hen die bijeen zijn. Een zeer krachtig teken is het dat de aanwezigen verbindt tot hechte eenheid. Mooi ook om hiermee de Paastijd af te sluiten, wetend dat we in de gemeenschap toegerust worden en sterk gemaakt om op onze eigen benen te staan, opdat we van leerling tot apostel worden. Niet langer zijn we afhankelijk van wat de meester doet, maar kunnen zelf handelen naar zijn voorbeeld met de Geest die op ons rust.
De kinderen zullen de Paaskaars uitblazen in de richting van de aanwezigen, opdat op hun adem de Geest van Pinksteren het huis zal vullen en in u zal vlam vatten. Wees erbij!
Pastoor Henk Schoon