24 december: Kerstnacht. Onverwacht licht
Jesaja 9:1-6, Titus 2:11-14, Lucas 2:1-20
‘Het volk dat in het donker wandelt, ziet een groot licht’. Kerstmis gaat over een verrassend,
overrompelend gebeuren. En dat klinkt gek, want als er nou één feest is dat ons niet lijkt te
kunnen overvallen is dat wel het kerstfeest. Al wekenlang zijn de winkelstraten er vol van en
hoor je overal kerstmuziekjes. Het feest wordt overal gevierd, al doet lang niet iedereen dat
op kerkelijke wijze en heeft het voor velen de inhoud gekregen van een feest van familie en
huiselijkheid. In de kerk vieren we echter met kerst het geheim van de grote verrassing. We
vieren namelijk wat we niet zien aankomen: licht in de duisternis van onze wereld, van ons
eigen leven. Licht in alles waar we geen goed nieuws meer durven verwachten. Dat daar
tóch licht in kan komen. Uiteraard is dat dan niet vooraf te plannen, en kunnen we niet
zeggen dat dat op 24 december ’s avonds in de kerkdienst voor iedereen ervaarbaar zal zijn.
Dat zou immers weer het onverwachte wegnemen. Maar… je kunt niets uitsluiten, zeker niet
in deze wonderbare nacht. En wat er in elk geval gebeurt is dit: dat we ons laven aan
verhalen van mensen die het meemaakten, dat God hen aanraakte en hun leven in een
ander licht zette, juist toen ze het het minst verwachtten. Dat op zich is al vol hoop en
bemoediging. God wil bij ons zijn, onder ons geboren worden. In jou.