1 februari Opdracht van de Heer in de tempel. Hij geeft ons eye-openers
Maleachi 3:1-4, Hebreeën 2:14-18, Lucas 2:22-32
Deze dag besluit de tijd van kerst en Epifanie. Epifanie betekent openbaring, in de zin van iets dat plotseling gebeurt. Epifanie gaat over eye-openers! We horen het letterlijk terug in de woorden die Simeon spreekt in de tempel, op het moment dat hij Jezus in de armen krijgt gelegd: ‘Nu hebben mijn ogen het licht gezien, de redding die er is voor iedereen op aarde’.
‘Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad’ (psalm 119:105). Maar dit licht is ook ongrijpbaar. Het is geen zaklamp die we altijd in onze broekzak voor de grijp hebben. Soms is het donker om ons heen, en is het licht ver te zoeken. Geeft God ons dan ook een eye-opener? Het licht – de troost, de kracht of de moed – waar we zo naar verlangen? Daar geloven we in, en daarom branden we in elke kerkdienst altijd kaarsen. Dat is niet zomaar versiering. Ieder jaar wijden we de kaarsen die dit jaar in onze kerk zullen branden (behalve de paaskaars, die staat voor Christus zelf, en die een eigen wijding heeft in de heilige Paasnacht). Alles draait het hele jaar om licht zou je kunnen zeggen, hét licht dat van God komt, en dat levenskracht is. We mogen hopen en vertrouwen op eye-openers.