In het evangelie van deze viering gaat het over verkwisting. Iemand scheldt een gedeelte van de schulden kwijt die mensen hebben bij degene van wie hij geld en goederen beheert. Kan dat zomaar? Een doordringende vraag aan ons allemaal die leven in een wereld, waarin de economische wetten gelden dat schulden moeten worden terug betaald, liefst met rente. Kwijtschelding gaat tegen zulke wetten in, maar kan beide partijen bevrijden van de verplichtingen die beiden, schuldeiser en schuldenaar, in de greep houdt. Bij kwijtschelding begrijpen beide partijen dat het soms nodig is om elkaar iets extra te gunnen boven wat gebruikelijk is, zo nodig verlies te nemen, om de huishouding (economie) van de wereld gezond te houden. Als de rijke man in de gelijkenis beeld is voor God zelf denk ik dat hij alleen maar blij is als wij, zijn dienaren en dienaressen, kwistig zijn met het verdelen van zijn genadevolle gaven, en niet op een onsje meer of minder letten, of niet al te strikt kerkelijke regels bedenken voor het mogen ontvangen van de sacramenten.
Pastoor Henk Schoon